مجموعه دندانپزشکی آرتمان درمان



رنگ دندان ها به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در یک لبخند زیبا  به شمار می روند. مراجعه کنندگان با شکایت های مختلفی از رنگ دندان ها و تاریخچه متنوعی از علل ایجاد تغییر رنگ  در دندان هایشان نزد دندانپزشکان مراجعه می کنند . آنچه اهمیت دارد در درجه اول تشخیص نوع تغییر رنگ دندان و علت این تغییر رنگ است . بدون یافتن علت اصلی ، هر گونه اقدامی ممکن است موقتی و بی ثبات بوده و در نهایت نتیجه ی دلخواه حاصل نگردد. درمان های متعددی به منظور بهبود رنگ دندان های تغییر رنگ یافته انجام می پذیرد که می توان به سفید کردن دندان ها یا بلیچینگ، لمینت های سرامیکی، ونیرهای کامپوزیتی و در موارد شدیدتر انواع مختلف روکش ها ازجمله روکش های تمام سرامیک اشاره نمود. بلیچینگ دندان ها ساده ترین، معمول ترین، محافظه کارانه ترین و به صرفه ترین تکنیک جهت اصلاح طرح لبخند می باشد.

 

مباحث مطرح شده در این مقاله :

 

 بلیچینگ یا سفید کردن دندان چیست ؟  

 چه عللی باعث تغییر رنگ دندان ها می شوند ؟

 با انجام بلیچینگ دندان ها به چه میزان روشن می شوند ؟

 مواد سفید کننده چطور عمل می‌کنند ؟

 آیا انجام بلیچینگ باعث آسیب به دندان ها می گردد ؟  

 بلیچینگ دندان‌ها چه مدت دوام دارد ؟

 چطور می‌توان نتیجه به دست آمده از بلیچینگ را برای مدت زمان طولانی‌تری حفظ کرد ؟  

 آیا با سفید کردن دندان ها، رنگ روکش ها و ترمیم های کامپوزیتی هم روشن می شود ؟  

 بلیچینگ (سفید کردن دندان ها) به چند روش قابل انجام است ؟

 بلیچینگ در مطب  

 بلیچینگ در منزل

 بلیجینگ با محصولات سفید کننده

 

 

بلیچینگ یا سفید کردن دندان چیست ؟ 

سفید کردن دندان (بلیچینگ دندان)، سفید کردن دندان (بلیچینگ دندان) ، درمانی است که برای برطرف کردن تیرگی ها و رنگدانه هایی که به مرور زمان و براثر مواد دارای رنگدانه مثل چای، قهوه، نوشابه های رنگی و حتی ادویه ها ایجاد می شوند، به کار می رود. حتی بعضی از بد رنگی های ژنتیکی با سفید کردن دندان ها برطرف شده و ظاهر دندان ها زیباتر به نظر می رسند. افزایش سن و عادات غذا خوردن و عادت های روزانه مثل سیگار کشیدن، هم می تواند باعث تغییر رنگ دندان ها شود.

چه عللی باعث تغییر رنگ دندان ها می شوند ؟

بسیاری از انواع مشکلات مربوط به رنگ دندان ممکن است بر روی ظاهر دندان ها نیز تاثیر بگذارد و علل این مشکلات و سرعت تاثیرگذاری آنها متفاوت است. از آنجایی که برخی از تغییر رنگ ها به فرآیند بلیچینگ یا سفید کردن دندان واکنش بیشتری نسبت به بقیه نشان می دهند، بنابراین، علت  تغییر رنگ دندان باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد تا بهتر بتوان میزان و درجه ای که برای بلیچینگ یا سفید کردن و بهبود رنگ دندان نیاز است را پیش بینی کرد.

 

سفید کردن دندان یا بلیچینگ

عللی که باعث تغییر رنگ دندان ها می شوند به طور کلی به دو دسته تغییر رنگ داخلی و خارجی تقسیم می شود:

۱- تغییر رنگ های خارجی

  • از عوامل خارجی ای که می توانند باعث تغییر رنگ دندان ها شوند می توان به رنگ های موجود در مواد غذایی و نوشیدنی ها اشاره کرد مثل چای، قهوه و رنگ های افزودنی در غذا ها .

  • عامل دیگر مصرف سیگار و تنباکو است که با ادامه مصرف این مواد، تغییر رنگ بیشتر و عمیق تر می شود .

  • علت دیگر می تواند عدم رعایت بهداشت دهان و دندان باشد که باعث تجمع جرم و پلاک روی دندان می شود .

عوامل خارجی در ابتدا سطحی هستند و کم رنگ و می توان آن ها را  با روش بروساژ معمولی از بین برد. ولی با پیشرفت فرآیند تیره تر و پایدارتر می شوند و حذف کردن آن ها نیازمند تکنیک های پیچیده تر  است . بلیچینگ دندان ها می تواند به راحتی این تغییر رنگ ها را بر طرف کند. به طور کلی بلیچینگ بر روی تغییر رنگ های خارجی اثر با ثبات تری دارد، مخصوصا برای برطرف کردن تغییر رنگ های ناشی از چای و قهوه و سیگار.

۲- تغییر رنگ های داخلی

عوامل داخلی تغییر رنگ دندان ها مستقیما روی ترکیب عاج و مینای دندان تاثیر می گذارد  وسخت تر از عوامل خارجی بر طرف می شوند .
  • یکی از علل شایع تغییر رنگ داخلی  افزایش سن و ساخته شدن عاج ثانویه زرد تر و از طرفی ساییده شدن مینای شفاف دندان به مرور زمان می باشد که باعث زرد تر شدن دندان می شود.

  • تغییر رنگ ناشی از مصرف دارو ممکن است قبل یا بعد از اینکه دندان به طور کامل تشکیل می شود، رخ دهد. تتراسایکلین در طول کلسیفیکاسیون دندان به دنتین یا عاج دندان وارد شده و احتمالا از طریق واکنش با کلسیم و تشکیل تتراسایکلین اورتوفسفات سبب تغییر رنگ دندان ها می شود.

  • یرقان طولانی مدت در کودکی از علل دیگر است که تعداد بیشتری از دندان ها را درگیر می کنند.

  • ضربه هم می تواند رنگ دندان را تغییر دهد مثل تغییر رنگ های صورتی : که نشان دهنده تحلیل داخلی دندان می باشد یا تغییر رنگ زرد:  که نشان دهنده آهکی شدن پالپ دندان است یا تغییر رنگ های سیاه:  که در اثر نکروز و از بین رفتن عصب و پالپ دندان ایجاد می شود.

  • ترمیم های آمالگام نیز می توانند در طول زمان به علت اکسید شدن فات آن و نفوذ در نسج دندان باعث تغییر رنگ سیاه دندان شوند.

  • مصرف بیش از حد فلوراید بخصوص وجود فلوراید بیش از حد در آب آشامیدنی یعنی بیش از ۱-۲ ppm ( در بعضی از نواحی کشور خودمان نیر این میزان بالا از فلوراید در آب آشامیدنی وجود دارد.) باعث تغییرات متابولیکی در آملوبلاست ها ( سلول های سازنده ی مینا ی دندان ) و کلسیفیکاسیون نامناسب در دندان می شود.

  • علاوه بر این، تغییر رنگ های داخلی می توانند منشاء ارثی داشته باشند مانند مشکلاتی مثل آملوژنز ایمپرفکتا و دنتینوژنز ایمپرفکتا که در آنها ساختار مینا و عاج دندان معیوب بوده و دچار تغییر رنگ هستند.

به طور کلی تغییر رنگ ها ی داخلی ممکن است در دو زمان اتفاق افتد:

  • در زمان تشکیل دندان‌ها : مانند قرارگیری در معرض فلوراید اضافی یا آنتی بیوتیک تترا سایکلین

  • زمانی که رویش دندان ها کامل شده باشد : مانند تغییر رنگ داخلی به علت پوسیدگی دندان، بعضی از انواع ترمیم‌ها، پالپ غیر زنده (مشکلات روت کانال) و ضربه به دندان .

با انجام بلیچینگ دندان ها به چه میزان روشن می شوند ؟ 

روشن ترین رنگی که با درمان بایچینگ می توان به دست آورد B1  است که در محدوده ی رنگ های طبیعی قرار دارد. پس از تشخیص علت تغییر رنگ فرد باید خواسته ها و انتظارات خود را با دندانپزشک در میان بگذارد. تمایز این نکته مهم است که انتظار شخص از درمان،  سفید شدن دندان ها تا حداکثر میزان مورد امکان و یا برطرف شدن تغییر رنگ و باز گشت به رنگ ذاتی دندان هاست و یا تصویری دیگر در ذهن دارد. اگر خواسته فرد سفید شدن دندان ها به میزانی بیش از حداکثر سفیدی دندان ها است  که معمولا با اصطلاحاتی چون سفید هالیوودی به آن اشاره می شود، پیشنهاد درمان بلیچینگ ممکن است کافی نباشد وانتظار وی را برطرف نسازد. در آن صورت می توان درمان لمینت سرامیکی یا کامپوزیت ونیر را برحسب نیاز  در نظر گرفت . اما اگر صرفا برگشت به رنگ اولیه دندان ها مد نظر است بلیچینگ می تواند گزینه درمانی مناسبی باشد. سفید کردن دندان یا بلیچینگ

مواد سفید کننده چطور عمل می‌کنند ؟ [ 04' 04'/]

ژل های سفید کننده حاوی هیدروژن پراکسید و یا ماده ای به نام کارباماید پراکسید بوده و غلظتی بین 10 تا 40 درصد دارند. هیدروژن پراکسید یک ماده اکسید کننده است که بر روی دندان پخش می شود و باعث ایجاد رادیکال های آزاد ناپایدار می گردد. این رادیکالها به مولکول های رنگی آلی که در فضای بین نمک های غیر آلی مینای دندان وجود دارند حمله می کنند. این حمله به ناحیه ی باند های دوگانه ی مولکول های آلی رنگی بوده که باعث تبدیل آنها به مولکول های کوچکتر با پیگمان های رنگی ضعیفتر می شود. این مولکول های کوچکتر طیف جذبی متفاوتی دارند، و به این صورت است که سفید شدن دندان آغاز می شود

آیا انجام بلیچینگ باعث آسیب به دندان ها می گردد ؟ [ 05' 05'/]

مواد بلیچینگ خود به تنهایی بدون ضرر بوده و به دندان‌ها آسیب نمی‌رسانند، چون مواد شیمیایی موجود در آن‌ها که به مولکول‌های آلی رنگی حمله کرده و باعث تغییر رنگ دندان‌ها می‌شوند، هیچ تاثیری روی ساختار معدنی دندان‌ها ندارند. اما در بعضی از مواد بلیچینگ که استاندارد نیستند، جهت افزایش طول عمر ماده ( PH ، ( Shelf life ماده را اسیدی می‌کنند و در واقع این PH اسیدی است که روی سختی یا هاردنس مینا تاثیر منفی دارد. احتمال ایجاد حساسیت دندانی پس از استفاده از مواد بلیچینگ به غلظت ماده و مدت زمان استفاده از آن بستگی دارد و اگر این حساسیت ایجاد شود معمولاً فقط یک یا چند روز ادامه یافته و کاملاً قابل برگشت است.

بلیچینگ یا سفید کردن دندان

 

بلیچینگ دندان‌ها چه مدت دوام دارد ؟ [ 06' 06'/]

نتایج حاصل شده از عمل بلیچینگ دائمی نبوده و اثرات آن به مرور زمان کم می‌شود. معمولاً مدت یک تا سه سال زمانی است که در اکثر بروشورهای مواد بلیچینگ قید می‌شود، اگرچه ماندگاری طولانی‌تر در بسیاری موارد توسط  بیماران گزارش می‌شود.

چطور می‌توان نتیجه به دست آمده از بلیچینگ را برای مدت زمان طولانی‌تری حفظ کرد ؟[ 07' 07'/]

می‌توان با پرهیز از خوردن مواد غذایی و عاداتی که باعث ایجاد تغییر رنگ در دندان‌ها می‌شوند (که در قسمت تغییر رنگ دندان‌ها به آن‌ها اشاره شده است)، نتیجه حاصل شده از بلیچینگ را به مدت طولانی‌تری حفظ کرد. رعایت بهداشت دهان و دندان ها و استفاده از مسواک و نخ دندان به طور مرتب و روزانه، با حذف پلاک می و رنگدانه ها موجب ماندگاری بیشتر رنگ حاصل از بلیچینگ می گردد. همچنین با درمان بلیچینگ دوره‌ای چه در منزل و چه در مطب می‌توان به حفظ این نتیجه در مدت زمان طولانی‌تر کمک کرد. سفید کردن دندان یا بلیچینگ

آیا با سفید کردن دندان ها، رنگ روکش ها و ترمیم های کامپوزیتی هم روشن می شود ؟[ 08' 08'/]

اگر بر روی بعضی از دندان ها روکش، ونیر یا ترمیم های کامپوزیتی دارید، بهتر است قبل از انجام بلیچینگ با دندانپزشک خود م نمایید. مواد بلیچینگ بر روی ترمیم های کامپوزیتی، ونیرهای کامپوزیتی، لمینت های سرامیکی و انواع روکش ها ( PFM و روکش های تمام سرامیک ) تاثیر نمی گذارند. دندان هایی که قسمتی از آن ها با مواد کامپوزیتی ترمیم شده اند، پس از بلیچینگ روشن تر شده درحالیکه ترمیم های کامپوزیتی به رنگ قبلی خود باقی خواهند ماند و تفاوت رنگی ناخوشایند بر روی دندان های مورد نظر ایجاد می شود. برای حل این مشکل، ترمیم های کامپوزیتی باید به طور کامل و یا قسمتی از آن ها با مواد کامپوزیتی رنگ روشن تر که هماهنگ با رنگ جدید دندان است، جایگزین شوند. و روکش هایی که پس از بلیچینگ نسبت به رنگ روشن دندان ها زرد و ناهماهنگ به نظر می رسند، در صورت نیاز به منظور اصلاح طرح لبخند باید تعویض گردند. بلیچینگ یا سفید کردن دندان

بلیچینگ (سفید کردن دندان ها) به چند روش قابل انجام است ؟[ 09' 09'/]

سه روش برای سفید کردن دندان ها وجود دارد: بلیچینگ در مطب، بلیچینگ در منزل و بلیجینگ با محصولات سفید کننده بدون نسخه (OTC). [ 10' 10'/]

1- بلیچینگ در مطب با( In Office Bleaching ) :   

با استفاده از مواد سفید کننده دندان با غلظت های بالا (۲۵-۴۰٪ هیدروژن پراکسید) انجام می شود. با این شیوه، دندانپزشک کنترل کاملی در طول عمل و فرایند سفید کردن دندان ها دارد. در این روش، قبل از قرار دادن ژل هیدروژن پراکسید، لثه ها توسط ماده ای محافظ به نام اپال دم ایزوله می شوند. پس از انجام اقدامات محافظت از لثه ها، ژل سفید کننده بر روی دندان ها اعمال می شود و در طی زمان مربوطه در مطب دندانپزشکی به وسیله گرما یا نور (یا بدون آنها) فعال می شود.

بلیچینگ یا سفید کردن دندان
بلیچینگ یا سفید کردن دندان
برای فعال کردن ژل سفید کننده یا سرعت بخشیدن به فرایند اثرگذاری آن می توان از دستگاه های لایت کیور یا  لیزرهای دیود (با طول موج ۸۳۰ و ۹۸۰ نانومتر) استفاده کرد. درمان در مطب می تواند پس از یک جلسه، سفید شدن قابل توجهی به همراه داشته باشد، اما برای دستیابی به نتیجه مطلوب، ممکن است نیاز به تعداد جلسات درمانی بیشتری باشد. [ 11' 11'/]

2- بلیچینگ در منزل ( Home Bleaching ):

در این روش از دندان‌های شخص قالب تهیه شده و بر اساس فرم دندان‌ها یک تری تهیه می‌گردد و ژل‌های سفید کننده با غلظت کم در اختیار فرد قرار داده می‌شود تا در منزل داخل تری قرار داده و مورد استفاده قرار دهد. ژل های سفید کننده در این روش حاوی کارباماید پراکسید (۱۰-۲۰٪  است که برابر با هیدروژن پراکسید ۵/۳ تا ۵/۶% می باشد.  به طور کلی، توصیه می شود که ماده با ۱۰٪ کاربامید پراکسید به مدت ۸ ساعت در روز و ماده دارای ۱۵-۲۰٪ کاربامید پراکسید به مدت ۳-۴ ساعت در روز استفاده شوند. این درمان توسط خود بیمار انجام می شود، اما در طی مراجعات و بازنگری باید توسط دندانپزشک تحت نظارت قرار گیرد.
بلیچینگ یا سفید کردن دندان
برخی از پزشکان برای سفید کردن دندان در مطب، غلظت ۳۵ درصد با هیدروژن پراکسید را توصیه می کنند و گزینه بعدی پس از آن ژل سفید کننده حاوی ۱۰٪، ۱۵٪ و یا ۲۰٪ کاربامید پراکسید است. محققین نشان داده اند که سفید کننده های با غلظت بالاتر، می توانند رادیکال های پراکسید بیشتری برای سفید کردن تولید کنند و در نتیجه فرآیند سفید کردن سریع تر انجام می شود. با این حال، این روند سریع سفید کردن ممکن است امکان بروز عوارض جانبی مانند حساسیت دندان، تحریک لثه، تحریک گلو و حالت تهوع را افزایش دهد.

3- در نهایت، می توان به  محصولات سفید کننده بدون نسخه ( OTC ) اشاره کرد: [ 12' 12'/]

که در سال های اخیر محبوبیت بیشتری یافته اند. این محصولات از یک ماده سفید کننده با غلظت کم تشکیل شده اند (۳-۶٪ هیدروژن پراکسید). آنها با عناوین تری های پیش ساخته شده، نوار های سفید کننده و خمیر دندان های سفیدکننده در دسترس هستند. این محصولات باید تا ۲ هفته و دو بار در روز استفاده شوند. محصولات OTC به عنوان سریعترین بخش در حال رشد در بازار دندانپزشکی شناخته می شوند. با این حال، این مواد سفید کننده ممکن است از لحاظ ایمنی بسیار سوال برانگیز باشند، زیرا برخی از آنها توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده اند.

آیا بعد از درمان ریشه،امکان عفونت دندان وجود دارد ؟

عفونت ریشه دندان به دلایل متعددی ممکن است اتفاق بیفتد مانند پوسیدگی عمیق دندان، کارهای متعدد دندانپزشکی روی یک دندان (مانند ترمیم‌های مکرر) یا آسیب ناشی از ضربه مثل ترک خوردن یا شکستگی دندان

 

 

درمان عفونت‌های عود کننده ریشه

 

در صورتی که پالپ دندان نکروز شده و حیات خود را از دست بدهد، فضای پالپ و کانال‌های این ناحیه ممکن است عفونی شود. در نهایت این عفونت می‌تواند در استخوان‌های اطراف و دیگر بافت‌های اطراف ریشه دندان گسترش یابد.

   آیا بعد از درمان ریشه دندان ممکن است عفونت ایجاد شود؟

عفونت معمولا در عدم موفقیت درمان روت کانال دندان نقش دارد ولی اینکه در هر فرد شدت عفونت به چه میزان است، قابل پیش‌بینی نیست. در بدترین حالت یک عفونت جزئی طولانی مدت که علائم خفیفی ایجاد کرده است می‌تواند وارد مرحله حاد به همراه درد شدید و تورم قابل ملاحظه شود. گرچه بروز عفونت بعد از روت کانال دندان معمول نیست اما امکان وقوع آن وجود دارد. عفونت می‌تواند در هر زمان از یک هفته تا ده روز بعد از روت کانال دندان اتفاق بیفتد. بعضی از دلایل بروز عفونت در این شرایط عبارتند از:

  •  وجود یک کانال آلوده دندانی به دلیل کانال‌های غیر طبیعی در دندان که قبلا دیده نشده‌اند.

  • وجود ترک غیر قابل تشخیص در ریشه دندان.

  •  فرآیند ترمیم ناقص که موجب ورود باکتری‌ها و ایجاد عفونت مجدد می‌شود.

  • شکسته شدن روکش دندان در طول زمان که موجب ورود باکتری‌ها و عفونت داخل دندان می‌شود.

عفونت بعد از درمان ریشه دندان اغلب با روت کانال تراپی مجدد قابل درمان است.


       انواع دهان شویه ها کدامند و در چه مواردی کاربرد دارند؟

بیشتر مردم وقتی صحبت از بهداشت دهان و دندان می شود ، به یاد مسواک و نخ دندان می افتند و اغلب افراد دهان شویه ها را تنها به عنوان خوشبو کننده ی دهان و دندان می شناسند.اگر شما از جمله ی کسانی هستید که برای خوشبو شدن دهان خود از دهان شویه ها استفاده می کنید باید بدانید که اثر آنها بیش از 3 تا 5 ساعت طول نمی کشد . بهتر است برای رفع بوی بد دهان خود به دندانپزشک مراجعه کنید تا علت اصلی آن مشخص شود زیرا بیماری های لثه ،پوسیدگی دندان ها ، سینوزیت مزمن و مشکلات دستگاه گوارش از دلایل اصلی ایجاد بوی بد دهان هستند و با استفاده از دهان شویه ها برطرف نمی شوند. البته علت بوی بد دهان در 90 % مواقع از محیط دهان منشا می گیرد و تنها در 10% موارد علت آن منشا سیستمیک دارد.

 

مباحث مطرح شده در این مقاله :

 

  دهان شویه های بهداشتی – آرایشی

  دهان شویه های درمانی

  دهان شویه های فلوراید

  دهان شویه های کلرهگزیدین  

  دهان شویه های با بیس روغنی مانند لیسترین ( Listerine )

  دهان شویه های با بیس ترکیبات آمونیوم چهارتایی مانند ستیل پیریدینیوم کلراید  

  طرز استفاده از دهان شویه ها  

 

جهت بررسی این مطلب که دهان شویه ها چه نقشی در سلامت دهان و دندان ما دارند، به طور کلی می توان آنها را به دو گروه طبقه بندی کرد:

 1- دهان شویه های بهداشتی – آرایشی

این گروه از دهان شویه ها حاوی الکل هستند و آنتی سپتیک یا ضد عفونی کننده هم نامیده می شوند. از این دهان شویه ها برای رفع بوی بد دهان البته به صورت موقتی استفاده می شود، زیرا آنها سبب از بین رفتن میکروبهای عامل بوی بد دهان نمی شوند. همچنین این گروه از دهان شویه ها برای شستن باقی مانده ی مواد غذایی از میان دندان ها و لثه نیز کاربرد دارند و باعث کاهش فلور می دهان می شوند. در تحقیقی انجام شده  بر روی این دهانشویه ها ، نشان داده شده بود که استفاده از این دهانشویه ها به تنهایی باعث کاهش بوی بد دهان  به مدت حدودا 4 ساعت شده بود، اما همراه شدن آنها با استفاده از مسواک و نخ دندان و همچنین تمیز کردن زبان به طور قابل توجهی موجب کاسته شدن از بوی دهان می گردید.

 

دهان شویه 

 

 2- دهان شویه های درمانی 

این گروه از دهان شویه ها سبب کاهش پلاک دندانی ، التهاب لثه ، پوسیدگی دندان و بوی ناخوشایند دهان می شوند .

دهان شویه های فلوراید:

این دهان شویه ها نه تنها می توانند پوسیدگی را در مراحل اولیه متوقف کنند بلکه موجب پیشگیری از ایجاد پوسیدگی در بقیه ی دندان ها نیز می گردند. ترکیب فعال در این دهان شویه ها معمولا سدیم فلوراید است که در دو غلظت 0.2%  و 0.05% موجود هستند. در غلظت 0.2% تنها یک بار در هفته و در غلظت 0.05% هر روز نیاز به استفاده از این دهان شویه ها می باشد. مدت زمان استفاده باید فقط یک دقیقه بوده و از آن بیشتر نشود. مطالعات نشان داده اند که اثر ضدپوسیدگی این دهان شویه ها حدود 30 تا 40 درصد می باشد. در بعضی از دهانشویه ها فلوراید ماده اصلی را تشکیل می دهد، مانند دهانشویه سدیم فلوراید بهسا که سدیم فلوراید 0.2% ماده اصلی آن بوده و باید یک بار در هفته و به مدت یک دقیقه استفاده شود.

 

دهان شویه

 

 

در برخی دیگر از دهانشویه ها مانند Vi-one  فلوراید تنها یکی از اجزاء فعال تشکیل دهنده بوده و غلظت آن 0.05% می باشد، در نتیجه باید به منظور توقف و یا پیشگیری از پوسیدگی به طور روزانه استفاده گردد.

 

 

 

دهان شویه

 

 

دهانشویه های کلرهگزیدین :

توصیه ی معمول دندان پزشکان ، استفاده از دهان شویه های کلرهگزیدین به عنوان ضد پلاک و ضد عفونی کننده است. استفاده از کلرهگزیدین معمولا پس از جراحی های نتال به منظور کنترل التهاب و پلاک زیر لثه ای در مدت زمان محدود تجویز می شود. دهان شویه ی کلرهگزیدین به دلیل اثر جانبی نظیر ایجاد حس سوزش در مخاط دهان و زرد کردن دندان ها و ترمیم های کامپوزیتی و همچنین کامپوزیت ونیر ها، برای استفاده ی روزانه و مداوم توصیه نمی شود. کلرهگزیدین بوسیله ی اکثر سورفاکتانت های موجود در خمیر دندان ها غیرفعال می گردد، به همین دلیل این ماده را نمی توان به خمیردندان ها اضافه کرد و بطور جداگانه به صورت دهانشویه ارائه می شود. به دلیل این غیرفعال سازی، باید دقت کرد که دهانشویه های کلرهگزیدین 30 دقیقه قبل و یا بعد از مسواک زدن  استفاده نشوند.

 

 

 

دهان شویه

 

 

 

دهان شویه های با بیس روغنی مانند لیسترین 

این دهان شویه ها هم در کاهش پلاک و هم در ژنژیویت (التهاب لثه) موثر هستند، زیرا روغن می تواند موجب تغییر دیواره ی سلولی باکتری ها شود. این دهان شویه ها شامل ترکیبات فعالی چون منتول، تیمول و اکالیپتول در الکل هستند. از عوارض جانبی اندک آنها می توان به سوزش خفیف مخاط دهان و همچنین تغییررنگ خارجی بر روی دندان ها به میزان کم اشاره کرد. لیسترین اولین دهان شویه ی آنتی پلاک وآنتی ژنژیویت است که توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا ( ADA ) مورد تایید قرار گرفته است. توصیه می شود که دهان شویه لیسترین در کنار بهداشت دهان کامل، دو بار در روز، به مدت زمان 30 ثانیه و به میزان حدودا 15 میلی لیتر در دهان قرقره شود.

 

 

دهان شویه

 

 

 

دهان شویه های با بیس ترکیبات آمونیوم چهارتایی مانند ستیل پیریدینیوم کلراید

ماده ی CPC یک ترکیب فعال کشنده ی باکتری هاست که با غشا سلولی باکتری  ها واکنش داده و موجب از هم پاشیدگی و مرگ آنها می گردد. بر اساس مطالعات این دهان شویه ها 14% تا 24% در کاهش پلاک و ژنژیویت موثرند. Crest Pro-Health از دیگر دهان شویه هایی است که حاوی ماده ی کشنده ی باکتری یعنی CPC بوده و در این گروه قرار می گیرد. استفاده از این دهان شویه به میزان 20 میلی لیتر و دو بار در روز و به مدت زمان 30 ثانیه توصیه می شود. از دیگر دهان شویه هایی که در این گروه قرار می گیرند می توان به Cepacol , Clear Choice  , Rembrandt وVi-one  اشاره کرد.
 
 
دهان شویه
 
 
 طرز استفاده از دهان شویه ها:

1-به طرز صحیح مسواک بزنید. مسواک زدن ، غذاها و پلاک می را از سطح دندان ها و لثه ها بر می دارد و سطح آنها را آماده ی پذیرش مواد دهان شویه می کند.

2-مقدار کافی از دهان شویه را مطابق دستور دندانپزشک یا دستور روی بطری ، درون درب بطری (معمولاً به صورت پیمانه استفاده می شود) بریزید.

3-دهان شویه را وارد دهان کنید و با فشار در دهانتان بچرخانید تا تمام سطوح دندان ها و لثه ها و همچنین سطوح بین دندان ها با دهان شویه تماس پیدا کند.

4-معمولاً 30 ثانیه تا 1 دقیقه زمان برای نگه داشتن دهان شویه در دهان کافی است . پس از پایان این زمان دهان شویه را از دهان خارج کنید.

5-پس از مصرف دهان شویه تا نیم ساعت دهانتان را نشویید ، غذا نخورید و مایعات ننوشید تا مواد موثر آن در تماس با سطح دندان ها و لثه هایتان باقی بماند.

 

  بریج‌های محافظه‌کارانه

در افرادی که یک دندان خود را از دست می‌دهند و به هر دلیلی قادر به گذاشتن ایمپلنت نبوده و همچنین مایل نیستند که به روش سنتی دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندانی تراش بخورند، بریج‌های محافظه‌کارانه درمانی مناسب است. در این نوع از بریج‌ها، تنها سطح پشتی دندان‌ها به میزان بسیار کمی تراش می‌خورند و گیر پونتیک (دندانی که جایگزین می‌شود) از طریق چسبندگی به دو دندان مجاور به‌وسیله سمان‌های رزینی چسبنده یا کامپوزیت‌ها تامین می‌شود. مزیت دیگر بریج‌های محافظه‌کارانه علاوه بر تراش کم دندان، این است که اگر شکستی رخ دهد، این شکست دباند شدن و جدا شدن بریج از دندان است که به سادگی و مجدداً به دندان باند خواهد شد ولی در بریج‌های سنتی شکست معمولاً در دندان‌های زیر بریج اتفاق می‌افتد که گاه نیاز به درمان‌های پیچیده جهت حفظ دندان‌ها و ساخت مجدد بریج است.
بریج‌های محافظه‌کارانه  فیبر بریج

فیبر بریج معمولاً به عنوان یک راه‌حل موقت و سریع بکار می‌رود. آماده‌سازی این نوع بریج در کلینیک و در یک جلسه انجام شده و نیاز به کار لابراتواری ندارد. فریم این نوع بریج از انواع مختلف فیبر مانند کوارتز، پلی اتیلن و گلاس تشکیل می‌شود. در این نوع بریج اگر دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندانی ترمیم داشته باشند تنها با خارج کردن ترمیم‌ها و قرار دادن فیبر در جای خالی ترمیم‌ها و اضافه کردن کامپوزیت به آن می‌توان فیبر بریج را ساخت و گاه زمانی که دندان‌ها ترمیم ندارند با تراش مختصر در سطح پشتی دندان‌ها فضایی برای جایگذاری فیبر فراهم شده و روی آن کامپوزیت اضافه ‌می‌شود تا نهایتاً بریج کامل شود. البته گاهی اوقات از دندان کشیده شده خود بیمار می‌توان استفاده کرد و با کمک فیبر آن را به دو دندان مجاور ناحیه بی‌دندانی باند کرد.
 
بریج‌های محافظه‌کارانه
بریج‌های محافظه‌کارانه

 مریلند بریج

مریلند بریج که ادهزیو بریج هم نامیده می‌شود از یک روکش در وسط و دو بالچه در طرفین تشکیل شده است. این بالچه‌ها باعث ثابت شدن روکش به دندان‌های مجاور می‌شود.
 
بریج‌های محافظه‌کارانه
 
فریم مریلند بریج ممکن است از مواد مختلف ساخته شود. در گذشته فریم تنها از ف ساخته می‌شد که در این مورد دو مشکل اساسی وجود داشت. یکی تغییر رنگ خاکستری در دندان‌هایی که خیلی شفاف بودند و مسئله دیگر باند شدن ف به سطح دندان بود که چسبندگی بریج به دندان را دچار چالش می‌کرد. ولی امروزه این امکان وجود دارد که فریم از مواد جدیدتر مانند زیریا یا پرسلن تقویت شده e-max ساخته شود که کاملاً همرنگ دندان بوده و زیبایی بسیار مناسبی را تامین می‌کند.
 
بریج‌های محافظه‌کارانه
 
بریج‌های محافظه‌کارانه مریلند راه‌حل درمانی نسبتاً سریعی بوده و در این نوع بریج گاه هیچ نوع آماده‌سازی بر روی دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندانی نیاز نیست و گاه تنها آماده‌سازی مینیمم سطح پشتی دندان‌ها انجام می‌شود.

 بیلداپ یا بازسازی دندانی

دندان هایی که در اثر پوسیدگی و یا شکستگی میزان زیادی از نسج خود را از دست میدهند ، نیاز به درمان ریشه ( روت کانال تراپی ) خواهند داشت و پس از درمان ریشه ، تاج آنها باید بازسازی گردد .جهت بازسازی تاج این دندان ها راه حل های متفاوتی وجود دارد از جمله : درمان پروتزی ( روکش کردن دندان ) و یا درمان ترمیمی ( بیلداپ دندان ) .
 
بر اساس باوری قدیمی تمام دندان های درمان ریشه شده به منظور جلوگیری از شکست دندان ، ااما می بایست روکش شوند . هر چند متاسفانه هنوز پافشاری بر این عقیده ی اشتباه در بین تعدادی از درمانگران مشاهده می شود.

بیلداپ یا بازسازی دندانی

کراون و یا روکش دندانی زمانی درمانی مناسب محسوب می شود که بافت دندانی به میزانی از دست رفته است که امکان بازسازی آن با کمک مواد ترمیمی به طور مستقیم وجود ندارد ، که در این حالت باید درمان دندان به طور غیر مستقیم و به کمک لابراتوار انجام شود . به این ترتیب که پس از آماده سازی دندان ، از دندان قالب تهیه شده ، به لابراتوار فرستاده می شود تا روکش مناسب دندان تهیه و نهایتا به روی دندان چسبانده شود . اما زمانی که حداقلی از بافت دندانی جهت گیر ماده ی ترمیمی وجود دارد ، می توان بسته به شرایط دندان و محل قرارگیری آن از آمالگام و یا کامپوزیت ، برای بازسازی و یا بیلداپ دندان استفاده نمود . در بیلداپ های دندانی آنچه که از اهمیت فراوانی برخوردار است ، رعایت اصول بیومکانیک به طور صحیح در این درمان هاست . اگر بازسازی این دندان های تضعیف شده که معمولا درمان ریشه شده اند و میزان زیادی از عاج دندانی خود را از دست داده و دیواره های ضعیفی دارند ، به همان صورت که ترمیم حفره های سطحی و متوسط دندان انجام می شود ، صورت بگیرد ، معمولا محکوم به شکست خواهد بود و بسیاری از اوقات نه تنها ماده ی پرکردگی و ترمیم دندان می شکند بلکه بافت دندانی نیز دچار شکستگی می گردد. در بعضی از موارد متاسفانه این شکستگی آنقدر عمیق است که درمان های بعدی را غیرممکن ساخته و دندان به ناچار باید کشیده و خارج گردد . عدم شناخت از قوانین بیومکانیک و عدم رعایت آن در بازسازی دندان ها و تجربه ی تلخ شکست غیر قابل درمان دندان ها است که هنوز عده ای از درمانگران را وادار به این انتخاب قدیمی و یکسان و غیر قابل انعطاف در مورد تمامی دندان ها می کند که هر دندان درمان ریشه شده ای وما باید کلاهکی به نام روکش برای جلوگیری از شکست بر سر نهد . بیلداپ یا بازسازی دندانی

  چه تفاوتی بین روکش های دندانی و بیلداپ دندان وجود دارد ؟

بر خلاف روکش دندان که بافت دندانی باقیمانده به میزان بسیار زیادی (۱٫۵ تا ۲ میلیمتر دور تا دور دندان ) باید تراش بخورد ، در بیلداپ دندان ها تقریبا تمامی نسج باقیمانده ی دندانی حفظ می گردد و تراش تنها محدود به کوتاه کردن دیواره های ضعیف دندان است که سپس توسط ماده ی ترمیمی پوشش داده می شوند . علاوه بر آن ، دندان بیلداپ شده بر خلاف دندانی که روکش روی آن قرار می گیرد ، قابلیت دید و دسترسی داشته و در صورت بروز پوسیدگی حتی جزئی و اندک ، قابل تشخیص هم به طور کلینیکی و هم از طریق رادیوگرافی است . بر خلاف پوسیدگی ایجاد شده در زیرروکش که متاسفانه بسیاری از اوقات نه در معاینه ی کلینیکی و نه در رادیوگرافی قابل تشخیص نیست ، مگر زمانی که پوسیدگی بسیار پیشرفت کرده و عمده ی نسوج دندان را از بین برده باشد . در حالیکه درمان غیر مستقیم با روکش بسته به نوع آن نیاز به ۲ تا ۴ جلسه زمان دارد ، درمان مستقیم دندان ها با بیلداپ دندانی تنها در یک جلسه امکان پذیر است . بیلداپ یا بازسازی دندانی

  از چه موادی جهت بیلداپ دندان ها می توان استفاده کرد ؟

جهت بیلداپ دندان ها می توان از مواد ترمیمی آمالگام و کامپوزیت استفاده نمود . این دو ماده هر کدام در موارد خاصی مورد تجویز دارند و نمی توان در مورد ارجحیت هر کدام از آنها نسبت به دیگری حکم قطعی صادر کرد . بیشترین سوالی که در مورد تفاوت این مواد وجود دارد ، در مورد استحکام آنها و اختلاف عملکرد این دو ماده در مقاومت در برابر شکست است . با اینکه اگر دو ماده را در مکعب های جداگانه قرارداده و زیر دستگاهی قرار دهیم که تا زمان شکست آنها نیرو بر آنها وارد کند ، آمالگام استحکام فشاری بیشتری را نسبت به کامپوزیت نشان می دهد ، ولی زمانی که این دو ماده  در حفره ی دندانی قرار می گیرند ، نمی توان به یقین گفت که هر دندانی که با آمالگام بازسازی شود وما مستحکم تر از دندانی است که با کامپوزیت ترمیم شده است . زیرا بر خلاف آمالگام ، کامپوزیت قابلیت باند شدن به بافت دندانی  ( مینا و عاج ) را دارد و بسیاری از اوقات این مجموعه ی یکپارجه ی دندان و کامپوزیت در برابر نیروهای وارده عملکرد بهتری دارند . در عین حال که برای باز سازی دندان ها با کامپوزیت به دلیل همین خاصیت باند شدن کامپوزیت به دندان ، بافت باقیمانده ی دندانی تقریبا بدون هیچ تراش و تغییری آماده برای بازسازی است ، اما آمالگام برای قرارگیری در حفره ی دندان به دلیل نداشتن قابلیت باند به دندان ، نیاز به گیر مکانیکی و در نتیجه تراش از بافت دندان دارد . بیلداپ یا بازسازی دندانی امروزه تقاضا برای درمان های زیبایی باعث شده است که بیلداپ دندان ها با کامپوزیت در بسیاری موارد اولین گزینه باشد . کامپوزیت های نسل جدید علاوه بر تنوع رنگی زیاد که امکان بازسازی دندان را در لایه های مختلف و مشابه با رنگ دندان بوجود اورده است ، با بهبود قابل توجه در استحکام فشاری و خمشی ، عملکرد عالی آنها در نواحی تحت فشار را نیز باعث شده است و به طور کلی آنها را انتخابی بسیار مناسب جهت بیلداپ های دندانی چه از نظر زیبایی و جه از نظر عملکرد کرده است .

نمونه های بیشتر از درمان های بیلداپ را در گالری مشاهده کنید


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

زیست شناسی متوسطه اول فروش پلی لاکتیک اسید ; قیمت پلی لاکتیک اسید server1010 حاجی ممد دنیا کی پاپ و کی دراما ردیاب و دزدگیر خودرو ام پی فایل - مرجع خرید فایل های دانشگاهی Crystal Zanjan Tourism Guide وبلاگ شخصی رامین قلی زاده ارشد فلسفه دین،